Mijn Gaellemuniger chauvinisme kent geen grenzen. Een Gaellemuniger bij First Dates? Ik zit voor de buis. Mannenkoor Stereo te zien bij Omroep Max? Dan nestel ik mezelf op de bank. Een Gaellemuniger bedrijf te zien bij een willekeurig programma? Joe, Nick kijkt het terug. De première van een Gaellemuniger bandje op de radio? Ik zit met mijn oren aan de radio gekluisterd. Pascal Eenkhoorn die zich live op de vaderlandse televisie het snot voor de ogen trapt tijdens het Nederlands kampioenschap wielrennen? Ik ben van de partij en speel voor de bühne dat ik ontzettend veel van het spelletje weet, wat uiteindelijk natuurlijk vaak spaak loopt. Ik heb geen band met wielrennen.
Dus zo stemde ik gisteravond ook af op The Voice Kids. Het was überhaupt de eerste keer dat ik weer eens naar een talentenjacht keek sinds de zinderende Idols finale tussen Jim en Jamai, uit een tijd dat ik nog niet met ‘u’ werd aangesproken zullen we maar zeggen.
En eerlijk, ik had werkelijk geen idee wat ik moest verwachten. Sowieso vind ik het een beetje lastig om een mening te hebben over het talent van een kind. Als ze het maar leuk vinden, denk ik dan. Kan ook voortkomen dat ik zowel muzikaal als sportief precies nul talent bezit, en ik mezelf daarom probeer af te schermen voor mensen die werkelijk zijn gezegend met een talent.
Talenten, zoals Bente. Ik was werkelijk flabbergasted en bijna dankbaar dat in de nacht van 14 op 15 april 1912 de RMS Titanic een aanvaring met een ijsberg had. Had Kapitein Edward gewoon netjes om deze ijsberg heen gevaren, dan was er in 1997 geen film uitgebracht over deze scheepsramp en was Céline Dion nooit verzocht om ‘My Heart Will Go On’ in te zingen. En hadden wij Bente dus nooit op televisie met een viool zo’n beetje heel Nederland muzikaal zien verpletteren.
En van alle vreemde scenario’s die zich het afgelopen jaar in de wereld hebben afgespeeld, is Nick Hoekman die vrijwillig afstemt op The Voice Kids toch wel een van de meest merkwaardige. Wat nog merkwaardiger is? Wanneer Bente opnieuw haar opwachting mag maken voor Snelle, Sanne Hans, Ilse DeLange en Ali B, dan zit deze jongen gewoon weer voor de buis, als ontzettend trotse Gaellemuniger. En hoop ik van harte dat ze samen met haar viool, wéér met de eer mag strijken.
Het was een schitterend optreden van Bente. Haar ouders en opa en oma kunnen trots zijn op haar. Maar een ding mag gezegd worden, wij zijn een bijzondere muzikale familie. Ook daar mag aandacht aan geschonken worden. Opa Hans, ome Cor, dit zijn er nog maar een paar, maar zo kan ik nog wel even doorgaan. Ik hoop dat wij nog vele optredens van Bente mogen zien. De ontlading die ik vrijdag avond zag toen de stoelen omgedraaid waren was groot. Ik wens Bente heel veel succes. Een lieve groet Fenny Keijzer van Dijk.