Zien va en moe ‘em um zeumtiem joar eleen op de wereld e-zet as Gerard. Moar iederiene nuum’t ‘m Gait. Noar skoele wöl’t eignwieze jonk niet maer, andersumme wöl de skoele um ook niet maer. “Dan mu-j ant waerk”, sprak zien va, die zien zeune niet de iele dag op de banke wol zien zittn. Zoas zo’n bietien elke Gaellemuniger in disse situatie, belaende t’keerltien in de tapijt. Bietien kloss’n opzett’n. Vrijdagmiddag, de klokke in de febriek get richting de viere. Gait trapt zien HondaMT5 an en klapt lachnt op zien achterwiel veur de kantine van de skure langs, zien collega’s uut de oamdploeg veralderierd met een plastic bekertien cup á soup achterloatend.
Met een noodgang stuurt de jonge Gaellemuniger zien opgevoerde schakelbrommer over ‘t industrieterrein, links en raechts veurbi-j de waerkbussies. Zien menouvers maekn de bestuurders roaznd en zie toetn saemn nog net niet ‘t Wilhelmus bi-j mekaere. Hi-j ef de iele weke loopm baenselen en doar kriej dörst van as’n peerd. De oamd erveur ef Gait saems met zien moat Erreman een andere uutloat onder zien Japanse bromfiets e-skroevt. De buurn waarn al niet bliede met ‘t geluud van zien twiej-wiellige spulegoed, maer vanochtend wöl de vrouw des buur-uuzes Gait raekn met ien bloemevaeze. ‘T knettern van zien ni-je uutloat maekt ‘n oorverdovend lewaai. ‘Hoe harder, hoe beter’, zo luidt ‘t devies bi-j de Gaellemuniger gasten.
Gait skeurt as’n dolle over ‘t gladde asfalt van’t industrieterrein. ‘Tis niet allienig zien snelheid die de eufdn doen draein, de ni-je uutloat dut zien werk goed. Vanachter de gedienties op de kantoren kiekn de medewerkers as gliwwerds de Gaellemuniger jeloers achternoa. Nog een klein stukkien, de leste drempels op’t industrieterrein kun reekn op een flinke lel an de gashendel woardeur de tiener met zien brommer lös van de grond kump. Hij kan de dreuge wörst’n en kolde bierties al bijna pruuvm, vanboom de kantoorn uut ziet hi-j de maste glinsern. “Oh mooi, de zender draeit ah.” Saems met zien moatn ef Gait een zender in mekare e-skuurft, Sasbruggien FM. Alhoewel ‘t niet ielemoale zien muzikale smaek is, kan hi-j vooral genietn van de gezelligheid d’r umhen. Wekelijks koom de knaap’n bi-j menare umme de, zoals ze dat zelf nuum’n, zwarte pannenkoeken in de rondte te laetn draain. Zo umme ‘t halfjoar loat’n ze ‘n groote feesttente anrukk’n woarin ze ‘t iele wiekent de Nederlandse klanken en polka’s deur de boxen loatn klinken.
‘T leste deel bestet uut zaand en grent, wat deur zien snelheid zörgt veur ‘n stofwolk. Wanneer de wolk op-e-trökken is, zet Gait zien brommer met glunig iete uutloat teegn een muurtien en löp noar de keet woar zien moatn net een spandoek met de tekst ‘Sasbruggien FM: hoe ether, hoe beter’ ophangn. “Keerl, bu-j doar eindelijk?”, reageert zien moat Oarnd lachend wanneer hij Gait ziet loopn. Enke löp de keet in en pakt ‘n vanachter de bar ‘n kold flessien bier veur Gait, welke hij lös ef e-maakt met zien aemer. Hi-j galpt “Proost”, en overhandigt ‘t bierflessien an Gait. Zo: loat ‘t wiekent maer beginn.