De scholen zijn weer begonnen. Je kon er ook (letterlijk) niet omheen, want na weken van betrekkelijke rust moest ik vanaf deze week in de ochtend weer als een ware alpineskiër om kleine fietsjes met oranje vlaggetjes en zorgvuldig op de bagagedrager vastgemaakte Paw Patrol broodtrommels zien te manoeuvreren. Helaas…Lees meer
Dit was ‘m. Mijn laatste broodje Schippers in het café waar ik sinds m’n veertiende kom. Soms drie keer per week, soms drie keer per jaar. Een broodje Schippers is een wit bolletje met daarop een kipschnitzel, mayonaise, kipkruiden en uitjes. Althans, dat heb ik al die tijd gedacht. Ik…Lees meer
“Schippers is verkocht.” Het is zo’n gerucht wat misschien al wel een jaar of twintig rondzingt. Ik weet althans niet beter. Van de meest logische en voor de hand liggende namen, tot combinaties waarvan mijn wenkbrauwen gingen fronsen. Uiteindelijk bleek het altijd kwats. Tot nu dan. Want wanneer het Funda…Lees meer
In totaal hadden we er drie, die we allemaal Pinkeltje hebben genoemd. De eerste was niet zo leuk, die beet naar alles was los en vast zat. Aangezien Pinkeltje een verjaardagscadeau was, mocht ik het hok schoonmaken. Maar met de woede uitbarstingen van deze kleine knagende vriend in het vooruitzicht,…Lees meer
In het jaar dat Henk Angenent de laatste Elfstedentocht tot nu toe won, verloor ik er eentje. De kindervariant, op de ijsbaan van STG ‘de Eendracht’ in Genemuiden. Op een ijskoude woensdagmiddag, begin 1997, hield de lokale ijsbaan een wedstrijd voor het kleine gepeupel zoals ik. Mijn training bestond de…Lees meer
Al doe ik het niet zo vaak meer als vroeger, ik ben en blijf een liefhebber. De eerste keer was op mijn dertiende, ik was er vroeg bij. Eerst met mijn vader naar de lokale drogisterij, want het moet wel veilig gebeuren natuurlijk. Ongelofelijk hoeveel kracht er bij het ‘plopgeluid’…Lees meer
“Ik geloof niet in Sinterklaas, maar ik denk wel dat er iets is”. Het waren deze woorden die op de vroege vooravond van 5 december 1993 werden gesproken door Nick Hoekman, die zich binnen niet afzienbare tijd door dit stukje vakwerk mag laten kronen tot Nobelprijswinnaar in de categorie filosofie….Lees meer
Er is niemand aanwezig bij Sc Genemuiden – Flevo Boys. Geen spelertjes uit JO-10-1 die in Jur van Dalfsen, Omar Kavak, Kay Velda of Sijmon Eenkhoorn hun helden zien. Geen familieleden van spelers. Geen mannen die blij zijn dat even twee uur onder de hoede van moeder de vrouw vandaan…Lees meer
De scholen zijn weer begonnen en dan denk ik toch altijd weer even terug aan mijn eigen middelbare school periode. Ik was eigenlijk best een braaf menneke, de enige keer dat ik moest nablijven, was omdat ik in de pauze alvast bij het lokaal voor de volgende les was gaan…Lees meer
De nacht van twaalf op dertien augustus, 1993. Nah, ze leggen de sinterklaascadeautjes hier toch ook altijd neer? Uiterst voorzichtig kruip ik over de zolder, onderweg stoot ik zowel mijn linker voet als mijn rechterknie aan een stoel die al zo lang ik het me kan herinneren staat te verstoffen…Lees meer
