De scholen zijn weer begonnen. Je kon er ook (letterlijk) niet omheen, want na weken van betrekkelijke rust moest ik vanaf deze week in de ochtend weer als een ware alpineskiër om kleine fietsjes met oranje vlaggetjes en zorgvuldig op de bagagedrager vastgemaakte Paw Patrol broodtrommels zien te manoeuvreren. Helaas…Lees meer
Dit was ‘m. Mijn laatste broodje Schippers in het café waar ik sinds m’n veertiende kom. Soms drie keer per week, soms drie keer per jaar. Een broodje Schippers is een wit bolletje met daarop een kipschnitzel, mayonaise, kipkruiden en uitjes. Althans, dat heb ik al die tijd gedacht. Ik…Lees meer
Een jaar geleden hebben mijn vader, moeder en ikzelf een aantal mensen uitgemaakt voor rotte vis. En in dit verhaal is rotte vis nog wel zo vriendelijk omschreven, dat het zou smaken als een delicatesse. We moeten terug naar begin mei. De 4e om precies te zijn, exact een jaar…Lees meer
“Schippers is verkocht.” Het is zo’n gerucht wat misschien al wel een jaar of twintig rondzingt. Ik weet althans niet beter. Van de meest logische en voor de hand liggende namen, tot combinaties waarvan mijn wenkbrauwen gingen fronsen. Uiteindelijk bleek het altijd kwats. Tot nu dan. Want wanneer het Funda…Lees meer
Rustig zat ik de bank, toen mijn telefoon hevig begon trillen en ook niet van plan leek om hiermee te stoppen. Heel even dacht ik dat mijn telefoon een epileptische aanval had gekregen, maar al snel werd duidelijk waardoor mijn telecommunicatiemiddel uit China van slag leek: er kwam een Tsunami…Lees meer
‘Dat je niet hebt gewonnen, wil niet zeggen dat je hebt verloren.’ Het waren de wijze woorden die mijn vader ooit uitsprak na een nederlaag. We schrijven een waterkoude ochtend in februari, 1996. Zo’n ochtend dat het dauw nog bevroren op het veld stond en de leren knikkers zo lekker…Lees meer
‘Als André Rieu het kan, dan kan Bente het helemaal.’ André geeft elk jaar een paar optredens op het Vrijthof in Maastricht, dat is een groot plein wat dan volstroomt met mensen die de leeftijd hebben om te stemmen op 50plus en alleen maar programma’s van Omroep Max kijken. Die…Lees meer
‘De Keet schijnt ook open te gaan na middernacht’, aldus een van de jongens. Het gerucht komt steeds hardnekkiger binnendruppelen via SMS. Inderdaad, via SMS. Want we schrijven zondagavond 29 april, 2001. Op zondagavond zitten we – zoals zoveel groepen in Genemuiden, bij iemand thuis. We drinken een biertje en…Lees meer
Leuk, dat mooie weer. Maar het heeft ook nadelen. Na een winterperiode waarin ze al advocaat slurpend dagelijks een aantal kruiswoordpuzzels probeerden op te lossen, trekken ze nu bij de eerste zonnestralen weer en masse naar buiten: senioren op e-bikes. Of elektrische fietsen, zo u wilt. En ik vind het…Lees meer
Mijn Gaellemuniger chauvinisme kent geen grenzen. Een Gaellemuniger bij First Dates? Ik zit voor de buis. Mannenkoor Stereo te zien bij Omroep Max? Dan nestel ik mezelf op de bank. Een Gaellemuniger bedrijf te zien bij een willekeurig programma? Joe, Nick kijkt het terug. De première van een Gaellemuniger bandje…Lees meer
