Ik kijk altijd met veel plezier naar de interviews met trainers na een wedstrijd. Ze zitten bijna allemaal vol met open deuren en clichés die we al tientallen jaren aanhoren. Daarom leek het me leuk om een historische gebeurtenis in een dergelijk daglicht te plaatsen. Ik presenteer u; Napoleon Bonaparte, die na de Slag Om Waterloo wordt geïnterviewd door een willekeurige verslaggever van NOS Studio Sport of Fox Sports.
Ja, ik sta hier met een – zo denk ik toch wel – teleurgestelde Napoleon Bonaparte. Meneer Bonaparte, hoe staat u hier nu als verliezend leider?
Ja, wat moet ik er van zeggen. Zuur. Je hamert er van tevoren nog zo op, begin fel. Je neemt bepaalde troepen nog even apart voor een tactische bespreking en dan mag het uiteindelijk toch niet baten. Maar goed, als je niet teleurgesteld wilt zijn, moet je het zelf doen.
Neemt u nu zichzelf nog iets kwalijk?
Nou ja, weetje. Er was wat regenval, en dat maakt het veld bij Waterloo
gewoon heel lastig te bespelen. Helemaal voor het soort veldslagen wat wij
het liefst spelen: technisch hoogstaand moorden. Dat is op deze mat totaal
niet aan de orde. Maar goed, die knop moet je dan ook omzetten als troep en
als dat niet gebeurt is dat zeer spijtig. Dat mag ik mezelf aanrekenen.
Is het niet heel makkelijk om de schuldvraag van deze nederlaag neer te leggen bij de slechte kwaliteit van het speelveld?
Ik denk dat we vooral naar onszelf moeten kijken, we zijn geen moment in de wedstrijd geweest. Feit blijft dat het een modderpoel was.
Kan ik hieruit opmaken dat u een voorstander bent van kunstgras?
Nee, dat lijkt me helemaal verschrikkelijk. Daarnaast moet je er voor waken dat je dankzij kunstgras geen veldslagvervalsing krijgt. De belangen worden steeds groter natuurlijk.
Kunt u leven met deze nederlaag?
Uiteindelijk blijft een nederlaag als deze ook gewoon scorebordjournalistiek.
Pardon?
Ja, wij waren natuurlijk in de minderheid. Dan weetje dat het lastig gaat worden. Raakten er vervolgens in het begin ook nog een flink aantal jongens geblesseerd, waarvan een groot gedeelte zelfs zo erg dat het maar de vraag is of ze ooit weer gaan ademen, dan loop je eigenlijk al achter de feiten aan voordat het nog moet beginnen. Als je de cijfers ziet, dan kunnen de mannen die nog over een hoofd beschikken, denk ik met een opgeheven hoofd het strijdtoneel verlaten. Al met al denk ik dat het voor de neutrale toeschouwer wel een leuk schouwspel was.